środa, 20 marca 2013

Pasja pani kapitan - spadochroniarstwo




W dniu 15.03.2013r. został przeprowadzony wywiad. Jego bohaterką była wielokrotna medalistka Mistrzostw Świata i Europy w skokach spadochronowych do celu, mieszkająca w Luboniu pani Monika Sadowy-Naumienia. Oto kilka pytań, które zadali chłopcy z klasy 1a oraz odpowiedzi pani Moniki:



-Najwyższa wysokość z jakiej Pani skakała ze spadochronem?

-Ponad 4000 tysiące m.n.p.m, lecz trzeba też dodać, że wysokość zależy od zadania i celu skoku.

-Czy zastanawiała się Pani nad ryzykiem, jakie Pani podejmuje jako zawodowy skoczek spadochronowy?

-Zanim poszłam do wojska, miałam oddanych ponad 4000 skoków. Bardziej się boję się jeździć samochodem niż skakać na spadochronie. Wszystko zależy ode mnie: sama składam spadochron, więc jeśli się nie otworzy, to będę miała pretensje tylko do siebie.

-Co Pani robiła przed wojskiem?

-Skończyłam Akademię Wychowania Fizycznego, następnie poszłam do rocznego Studium Oficerskiego. 3 lata służyłam w Krakowie w desancie jako dowódca plutonu, a później przeniosłam się do Ośrodka Spadochronowego w Poznaniu.

-Ile lat Pani miała kiedy oddała swój pierwszy skok w życiu?

-Niespełna 16 lat.

-Skąd wzięła się u Pani ta pasja skakania z samolotu?

-Mieszkałam w Nowym Targu i tam był prężnie działający aeroklub. Poznałam pewną dziewczynę, która tam skakała i od niej dowiedziałam się, że zapisanie się na skoki jest proste. Na początku myślałam, że aby skakać,trzeba mieć jakieś znajomości, lecz od tej dziewczyny dowiedziałam się, że zupełnie tak nie jest.


W trakcie dość długiej i ciekawej rozmowy dowiedzieliśmy się więcej niż sami oczekiwaliśmy. Poznaliśmy zasady "bezpiecznego" spadania ze spadochronem oraz dokonania naszej bohaterki. Dzisiaj wiemy, że strach można opanować i zamienić go w coś ciekawego i przyjemnego. Jeszcze raz dziękujemy za możliwość udzielenia nam wywiadu.






Oto kilka linków z krótkimi filmami, które przedstawiają Pani Monikę, która  ukazuję część pewnych umiejętności:
https://www.youtube.com/watch?v=5Y2htORmWVE
https://www.youtube.com/watch?v=RUTArb8qCbk
https://www.youtube.com/watch?v=olzMU-HU3ms

Autorzy:

Monika Sadowy-Naumienia
Marcel Osiński
Adrian Mieszała

niedziela, 17 marca 2013

Jak napisać reportaż?

 Jeśli ktoś z was wybierze formę reportażu, warto zapoznać się z przykładem. Jego odmianą jest fotoreportaż.

Jak napisać sprawozdanie?


Inną formą stosowaną w naszym projekcie może być sprawozdanie. Jak je napisać? Dowiecie się z tego artykułu

wtorek, 12 marca 2013

Jak przeprowadzić wywiad?


Jedną z form stosowanych w pracy w naszym projekcie będzie wywiad. Jest to bardzo dobry sposób na pozyskanie interesujących nas informacji. Z pozoru proste - zadajemy pytania, druga osoba udziela na nie odpowiedzi. Ale to wymaga od nas przygotowań: zebrania informacji o osobie czy problemie, nie możemy zakładać,że "jakoś to pójdzie", wystarczy zacząć od "Dzień dobry" itp. Wszystko zależy od naszego przygotowania, stawianych pytań.
Polecam dwa artykuły, które pozwolą Wam przygotować się do wywiadu i podpowiedzą, o czym należy pamiętać:

I już teraz życzę powodzenia i ciekawych rozmów z mieszkańcami naszego miasta! 

czwartek, 7 marca 2013

Poradniki projektowe

Co każdy uczeń realizujący projekt wiedzieć powinien? Zapoznajcie się z poradnikami projektowymi

Planujemy projekt edukacyjny



Planowany projekt nosi tytuł: "Luboń, jego mieszkańcy i ich pasje". Projekt ten adresowany jest do grupy chętnych uczniów klasy I. Ponieważ jest wielu uczniów, którzy w ostatnich latach przeprowadzili się do Lubonia i nie znają historii miasta, nie czują się związani z lokalną społecznością i twierdzą,że "nic ciekawego się tu nie dzieje", chcemy przybliżyć uczniom miasto i jego mieszkańców, pokazać, że to nie tylko "sypialnia" Poznania, ale miejsce, w którym żyją ludzie ciekawi świata, mający swoje pasje i realizujący marzenia.

Celem projektu jest opracowanie rysu historycznego i geograficznego miasta, zwrócenie uwagi na postaci tworzące jego historię oraz dotarcie do osób mieszkających obecnie w Luboniu, ludzi z pasją, wartych poznania.Będzie to zarazem budowanie więzi międzypokoleniowych. Uczniowie szukać będą informacji z różnych dziedzin, docierać do osób często żyjących w bliskim sąsiedztwie, o których wiemy niewiele. Współpracować będą z lokalnymi instytucjami (media, instytucje kultury), przeprowadzać wywiady. Pracę dokumentować będą na blogu, korzystając z TIK. Nauczyciel będzie wspierał uczniów, dawał wskazówki, monitorował postępy kontaktując się mailowo i towarzysząc uczniom w spotkaniach z mieszkańcami.

Za pracę w projekcie uczniowie otrzymają oceny w zależności od wkładu pracy.

Opracowana zostanie karta projektu i harmonogram działań po dyskusji z uczniami.